Archiwa: zawoja - Mapa w kieszeni

Amadeusz 🙂

Co lubię? Sport i wędrówki, geografię. Biegam, choć jeszcze nie po górach… 🙂 Miłośnik Premier League i żużla. Co tydzień znajdziecie mój tekst w Tygodniku Żużlowym.

Akumulatory ładuję na powietrzu. Sport wielką pasją.
Góry – te wyższe, ale również te małe, choć urokliwe. Krótsze trasy? Czemu nie. Zdarza się, że zwiedzam miasta. Trochę czytam. Najczęściej kryminały i książki biograficzne. Ciekawią mnie historie himalaistów. Każdy ma swoje Himalaje. Ty też. Miło, że tu jesteś, być może znajdziesz coś dla siebie 😉

Małopolska

Polica przez Mosorny Groń – pasmo tajemnic

17 czerwca, 2025 /

Mosorny Groń, z którego Babią Górę widać jak na dłoni. Jedyna taka panorama tego okazałego masywu. Góra, co dwojako nazywają. W końcu – Polica – jeden z wyższych szczytów Beskidu Żywieckiego. Wzniesienie szczególne, również z uwagi na katastrofę, która miała tam miejsce przed blisko 60 latami. Duch góry niesie się po okolicy. Wiatry, które łamią drzewa i zmieniają krajobraz. Żywiecko-babiogórskie demony.

dowiedz się więcej

amadi Brak komentarzy

Zobacz również

Cisza i spokój – Łopień na finał wędrówki
25 listopada, 2021

Tyniecka pętla – leśnymi ścieżkami
29 września, 2021

Książęca góra, czyli sporny Lubomir
2 czerwca, 2023

Na wycieczkę… po mojej stronie, gdzie znajdziesz opisy wielu miejsc południowej Polski. Będą to trasy – małe i duże – z Małopolski, Podkarpacia i Śląska. Te mniejsze będą dotyczyć głównie Krakowa i bliskich okolic.

Mapa w Kieszeni ma trafić do Twojej wyobraźni. Zabrać Cię w podróż – nie tylko wirtualną. Wykorzystaj artykuły, planuj, pakuj plecak i ruszaj! Spędź aktywnie czas. Włóż też mapę do kieszeni. Tę zwykłą – ja bez niej nie ruszam się nigdzie – ale też tworzoną tutaj tekstowo, którą zostawiam dla Ciebie.

„Góra wynagrodzi Ci wszystko. Musisz tylko najpierw ją zdobyć.”

„Z góry widać więcej, szerzej, głębiej… Z dystansem.”

„Cienie w górach są jak zjawy – przemierzające poszczególne wzniesienia.”

„Czasami najprostsze widoki sprawiają, że stajemy jak wryci. I nie chcemy nigdzie iść.”

„Szlak we mgle bywa jeszcze bardziej tajemniczy. Może zgubić, ale też inspirować.”

„Z góry można dostrzec, jak mali jesteśmy. Nasze domy, samochody, my sami. Czasami warto spojrzeć z dystansu i docenić inne wartości.”

„Tajemniczość gór i szlaków jest niezwykła. Nigdy nie wiem, co spotkam lub zobaczę za wzniesieniem”

„Są takie miejsca, z których ciężko nam odejść.”

„W górach panuje inna perspektywa i dystans, których brakuje na co dzień. Emocje, które zniewalają. Miło po prostu posiedzieć na łące.”

„Czasami najtrudniej wybrać. Każda droga może przynieść coś innego.”

„Pejzaże górskie mogą zachwycać i wzbudzać lęk jednocześnie. Uczą pokory.”

„Nie warto lekceważyć małe wzniesienie, tylko dlatego, że kiedyś zdobyło się większe.”

„Można przejść kładką i wyjść donikąd. Można też wejść na zieloną polanę i odpocząć. Usiąść i posiedzieć ze swoją cholerną wrażliwością. Każda opcja ma swoje dobre strony”.

„W jesiennych barwach i porywach wiatru znajdziemy najwięcej kontrastów. Jak pomiędzy miastem i naturą. Każde przemawia inaczej.”

„Nawet zimą słoneczne promienie chcą się przebić przez chłód i mroźną skorupę…”

„Tacy mali, a tak bardzo głośni…”

„Zatracić się i zastygnąć. Nie czuć potrzeby, by ruszać z miejsca.”

„Jasność przenikająca ciemność. Walczące fronty. Tak bardzo charakterystyczny obrazek kwietniowej aury. Jak nasze emocje.”

„Zdarza się, że na szlaku lubię przyspieszyć. Myśli i emocje jednak w górach zdecydowanie zwalniają.”

„Krajobrazy natury wyzwalają. Na kilka chwil dają poczucie wolności. Góra, która dystansuje.”

„Sentyment. Jak magnes. Miejsca, w które wracamy nawet po wielu latach i nadal cieszą duszę. Takie, które pamiętamy. Mogą się nam przyśnić. Możemy je wielokrotnie odtwarzać. Wsie, miasta, krajobrazy górskie, łąki. Każdy ma swoje sentymentalne miejsca.”

„Gdzieś w cieniu Tatr. Na pozór spokojna. Lodowata, głęboka woda, choć czysta, bo górska. Nieco mroczna tafla z małym punktem żywego koloru. Jak myśl, ta jedna optymistyczna, w cieniu pesymizmu.”

„Barwy z czasem wracają. Wspomnienia zostają. Stara chata, która mimo wichur, śniegu, ciągle stoi w sielskim krajobrazie. Ważne, by wnętrze wypełnić ciepłem i kolorem. A o tym zapominamy”.

„Tatry kocham za to, że są takie… oschłe i przyciągające zarazem. Oziębłe i często zachmurzone, ale i promieniste. Niebezpieczne. Tajemnicze. Kuszące. Intrygujące… Piękne.”

————————————-

„Lubię, kiedy niezależnie jakiego dokonam wyboru, dostrzegę piękno i nie będę żałował. Mniej lub bardziej, poczuję spełnienie. Oto wybór. Gór i zdartych szlaków z marzeniem i perspektywą”.

P	W	Ś	C	P	S	N
						1
2	3	4	5	6	7	8
9	10	11	12	13	14	15
16	17	18	19	20	21	22
23	24	25	26	27	28	29
30

Zobacz również

Cisza i spokój – Łopień na finał wędrówki

Tyniecka pętla – leśnymi ścieżkami

Książęca góra, czyli sporny Lubomir